ترک خوردگی در مناطق سردسیر یکی از خرابی های معمول در سطح روسازی آسفالتی بوده که سالانه هزینه بسیار زیادی به سازمان های دولتی جهت تعمیر و نگهداری آن تحمیل می کند. در این پژوهش با بکارگیری از علم مکانیک شکست به بررسی چقرمگی شکست مخلوط های آسفالتی حاوی سنگدانه های آهکی و سیلیسی در دمای زیر صفر پرداخته شد. در این پژوهش با ساخت نمونه های آسفالتی با هندسه SCB و با استفاده از مصالح سنگی جنس آهک و سیلیس با درصدهای فضای خالی 4، 5 و 7 آزمایش شکست مود اول(کشش) انجام شده و میزان چقرمگی شکست هریک از نمونه ها در دمای 15- سانتی گراد محاسبه شد. با بررسی داده های آزمایشگاهی نشان داده شد نمونه های آسفالتی حاوی سنگدانه آهکی نسبت به سنگدانه سیلیسی مقاومت شکست دربرابر ترک خوردگی بیشتری داشته و با افزایش درصد فضای خالی اثر مقاومت شکست کاهس می یابد. از سوی دیگر با استفاده از توزیع آماری وایبول، مدل پیش بینی و مطابقت داده ها بررسی و مقادیر چقرمگی شکست نمونه ها مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفت.
کليدواژه ها
ترک خوردگی آسفالت، مکانیک شکست، چقرمگی شکست،مصالح سنگی،مدل آماری وایبول
کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله
برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :
نحوه استناد به مقاله
در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
حمیدرضا فتاحی امیردهی , 1401 , بررسی اثر نوع مصالح سنگی و درصد فضای خالی مخلوط های آسفالتی بر مشخصات مکانیک شکست روسازی آسفالتی با درنظر گرفتن مدل آماری وایبول , هشمین کنفرانس مکانیک سنگ ایران
